صلاحیتهای خاص فردی پرستاران برای پاسخ به بحران: یک مطالعه کیفی

مقدمه: در سالهای اخیر تعداد بحرانهای طبیعی و ساخت بشر در سرتاسر دنیا به طور قابل توجهی افزایش یافته است. ایران دارای سابقه طولانی از رخداد بحران می باشد. با توجه به اینکه پرستاران به عنوان داوطلب یا یک فرد حرفه ای دارای نقش منحصر به فرد در زمان پاسخ به بحران هستند لذا ضروری است که اطلاعات بیشتری در خصوص صلاحیتهای مورد نیاز پرستاران جهت پاسخ موثر به بحران فراهم گردد.   مقاله اخیر به گزارش یافته های مربوط به صلاحیتهای خاص فردی مورد نیاز پرستاران جهت پاسخ به بحران پرداخته است. روش: این مطالعه بخشی از یک مطالعه بزرگتر بر روی صلاحیتهای پرستار بحران است که در سال 1391 در ایران صورت گرفت. 35 مصاحبه با پرستاران دارای تجربه حضور و ارائه مراقبت در موقعیت بحرانی صورت گرفت. مشارکت کنندگان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق بدون ساختار جمع آوری  و با روش تحلیل محتوای کیفی نوع مرسوم تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: آنالیز داده های مطالعه کیفی تم صلاحیت های خاص فردی را آشکار ساخت که شامل پنج زیر تم 1- توانمندی جسمی، 2- خود مدیریتی، 3- فراتوانایی، و 4- مهارتهای ارتباطی بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه شرایط بحران، استرس و فشار روحی روانی و جسمی زیادی را بر نیروهای ارائه دهنده خدمات در صحنه بحران وارد می کند،  بر طبق یافته های این مطالعه لازم است کلیه پرستاران جهت آمادگی برای حضور در موقعیتهای بحرانی یکسری توانمندیهای فردی از قبیل توانایی جسمی، خود مدیریتی، مهارت در تصمیم گیری، سرعت عمل، توانایی عملکرد مستقلانه، صعه صدر،، تفکر انتقادی و مهارت برقراری ارتباط حرفه ای و درمانی را داشته باشند تا بتوانند در حین ارائه مراقبت در بحران به طور موثر عمل کنند. یافته های مطالعه اخیر می توانند به عنوان راهنمایی جهت انتخاب پرستاران دارای توانمندی حضور در موقعیتهای بحرانی و آماده سازی پرستاران جهت حضور در این شرایط مورد استفاده قرار گیرد.